انواع عمل جراحی برداشتن رحم
بسته به عارضه ای که بیمار دچار آن شده است، عمل برداشتن رحم ممکن است یا به صورت کلی باشد یا تنها بخشی از رحم برداشته شود. گاهی بیماران و کادر درمانی اصطلاحات و انواع روش های برداشتن رحم را اشتباهاً به جای یکدیگر به کار می گیرند در نتیجه تعریف دقیق این اصطلاحات اهمیت زیادی دارد.
انواع هیسترکتومی عبارتند از :
- سوپرسرویکال یا ساب توتال : در این جراحی فقط بخش فوقانی رحم برداشته می شود و دهانه رحم حفظ می شود.
- هیسترکتومی کامل : که در آن کل بافت رحم و دهانه رحم برداشته می شود.
- رادیکال : در این جراحی کل بافت رحم، بافت های اطراف رحم، دهانه رحم و بخش فوقانی واژن برداشته می شود. هیسترکتومی رادیکال تنها زمانی انجام می شود که فرد در مراحل پیشرفته سرطان رحم یا دهانه رحم قرار داشته باشد.
جراحی برداشتن رحم در زنانیکه در سن باروری قرار دارند. انجام هر گونه عمل برداشتن رحم سبب ناباروری در زنان می شود. اگر در زنان زیر چهل سال در طول جراحی برداشتن رحم ، تخمدان ها نیز برداشته شود، یائسگی زودرس اتفاق می افتد. این به آن معناست که ترشح هورمون های جنسی متوقف می شود و در نتیجه آن ، مشکلاتی از قبلی کاهش شدید میل جنسی، خشکی واژن، احساس گر گرفتگی، عرق کردن و سایر علائم یائسگی ایجاد می شود.
زنانی که هر دو تخمدان آن ها در هیسترکتومی برداشته می شود، معمولاً درمان های جایگزین هورمونی دریافت می کنند تا از درگیر شدن آن ها با علائم یائسگی زودرس در نتیجه توقف تولید استروژن جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید : جراحی هیستروکتومی و مراقبت های لازم بعد از آن
روش های مختلف جراحی برداشتن رحم
بسته به میزان تجربه جراح و متخصص زنان و زایمان اصفهان ، دلیل انجام عمل برداشتن رحم و شرایط عمومی جسمانی بیمار، ممکن است پزشک روش های مختلفی برای برداشتن رحم استفاده کند. این جراحی تا حد زیادی روی روند بهبودی و تکمیل دوران نقاهت بیمار تأثیر گذار است. به طور کلی دو روش برای جراحی برداشتن رحم یا هیسترکتومی وجود دارد: جراحی سنتی یا جراحی باز، و جراحی با استفاده از تکنیک های کمتر تهاجمی مانند لاپاروسکوپی.
هیسترکتومی با استفاده از جراحی باز
هیسترکتومی باز از طریق ایجاد شکاف روی شکم انجام می شود. تکنیک جراحی باز برای برداشتن رحم بسیار شایع است و بیش از نیمی از کل موارد بیماری های بیخطر از طریق جراحی باز هیسترکتومی درمان می شوند. برای انجام جراحی باز برداشتن رحم ، جراح یک شکاف پنج الی هفت اینچی در قاعده شکم ایجاد می کند و سپس رحم را از طریق این شکاف ها خارج می کند.
پس از جراحی شکمی برداشتن رحم، فرد معمولاً دو الی سه روز در بیمارستان تحت نظر قرار می گیرد. پس از جراحی نیز ، جای اسکار یا زخم برای همیشه روی شکم بیمار باقی می ماند.
هیسترکتومی با استفاده از روش های کمتر تهاجمی (MIP)
در مواردی که شرایط عمومی بیمار امکان انجام جراحی باز برداشتن رحم را فراهم نکند و یا نیازی به جراحی باز نباشد، ترجیح پزشکان استفاده از روش های کمتر تهاجمی است. که عموماً عوارض کمتری به همراه دارند. این روش ها عبارتند از :
هیسترکتومی واژینال
در این روش، جراح شکافی در واژن ایجاد می کند . از طریق این شکاف رحم را خارج می کند. شکاف ایجاد شده پس از جراحی بخیه زده می شود. و هیچ جای زخمی روی بدن بیمار باقی نمی گذارد. هیسترکتومی واژینال عوارض کمتری نسبت به روش تهاجمی و حتی روش های لاپاروسکوپی به همراه دارد و در منابع به عنوان بهترین و کم عارضه ترین روش جراحی به آن اشاره شده است.
هیسترکتومی یا برداشتن رحم با لاپاروسکوپی
این جراحی با استفاده از لاپاروسکوپی انجام می شود. که در آن با استفاده از یک لوله و یک دوربین چراغ دارد. ابزارهای جراحی از طریق سوراخ های کوچک ایجاد شده در شکم وارد بدن شده و رحم خارج می شود.
هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاروسکوپی
در این روش ، ابزارهای لاپاروسکوپی از طریق شکم وارد بدن بیمار می شود . جراح با استفاده از شکافی که در ناحیه واژینال ایجاد می کند. اقدام به این جراحی می کند.
هیسترکتومی با لاپاروسکوپی و کمک ربات
این روش شباهت زیادی با هیسترکتومی لاپاروسکوپیک دارد . با این تفاوت که جراح با استفاده از یک ربات پیشرفته ابزار لاپاروسکوپی را در بدن بیمار کنترل می کند و جراحی را انجام می دهد.
منابع :
بدون دیدگاه