چگونه از بیماری کلامیدیا پیشگیری کنید؟
مطمئن‌ترین راه پیشگیری از بیماری کلامیدیا پرهیز از فعالیت‌های جنسی (پرخطر) است. به طور خلاصه می‌توان این اقدامات را برای پیشگیری از این عفونت انجام داد:
- استفاده از کاندوم: در هر رابطه جنسی از کاندوم لاتکس مردانه یا کاندوم پلی‌اورتان زنانه استفاده کنید. استفاده صحیح از کاندوم در حین نزدیکی می‌تواند خطر بروز عفونت را کاهش دهد اما آن را کاملاً از بین نمی‌برد.
- محدودکردن شرکای جنسی: داشتن چند شریک جنسی، فرد را در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا و سوزاک یا بیماری‌های مقاربتی دیگر قرار می‌دهد.
- به طور منظم آزمایش دهید: کسانی که از نظر جنسی فعال‌اند و چند شریک جنسی دارند، باید مدام زیر نظر پزشک قرار داشته باشند. از پزشک خود بپرسید که چند بار در سال باید برای کلامیدیا و عفونت‌های مقاربتی دیگر آزمایش‌های غربالگری انجام بدهید.
- پرهیز از دوش‌‌های واژینال: دوش‌گرفتن موجب کاهش باکتری‌های مفید واژن و در نتیجه افزایش خطر عفونت می‌شود.
همراه ما باشید با مطالب جالب و خواندنی دکتر نرگس علیان متخصص زنان و زایمان اصفهان :
- مضرات برقراری رابطه جنسی در زمان عفونت قارچی واژن
- زایمان سزارین خانم محققان توسط دکتر نرگس علیان
- زایمان طبیعی رایج‌ترین روش به دنیاآوردن بچه در دنیا است !
- متخصص زنان و زایمان اصفهان دکتر نرگس علیان
- دردهای زمین‌گیرکننده گرفتگی قاعدگی
- دکتر نرگس علیان جراح زنان و متخصص زنان و زایمان اصفهان
- دردهای هشدار دهنده تخمدان
- زایمان طبیعی خانم سلیمانی
- زایمان خانم محمدی توسط دکتر نرگس علیان
- تاثیر سبک زندگی بر ناباروری زنان
عوارض بیماری کلامیدیا چیست؟
ممکن است، کلامیدیا به مشکلات جسمانی دیگر هم ارتباط پیدا کند :
بیماری التهابی لگن
بیماری کلامیدیا رحم و لوله‌های رحمی را درگیر می‌کند و موجب درد لگن و تب می‌شود. در عفونت‌های شدید، ممکن است نیاز به بستری‌شدن بیمار و استفاده از داروهای آنتی‌بوتیک تزریقی هم وجود داشته باشد. بیماری التهابی لگن می‌تواند به لوله‌های رحمی، تخمدان و رحم در بخش دهانه آن آسیب برساند.
عفونت بیضه
عفونت کلامیدیا می‌تواند لوله بالای بیضه (اپیدیدیم) را ملتهب کند. این عفونت باعث تب، درد و ورم در بیضه‌ها می‌شود.
عفونت غده پروستات
باکتری کلامیدیا به ندرت می‌تواند به غده پروستات مردان سرایت پیدا کند. با این حال، در صورت بروز چنین مشکلی، عفونت باعث درد در طول یا بعد از نزدیکی، تب و لرز، درد هنگام ادرار و کمردرد می‌شود.
عفونت در نوزادان
ممکن است که عفونت کلامیدیا در بارداری رخ بدهد و در طول زایمان و از راه کانال واژن به نوزاد هم منتقل و موجب بروز ذات‌الریه یا عفونت جدی چشم شود.
حاملگی خارج رحمی
این مشکل زمانی به وجود می‌آید که تخمک در جایی خارج از حفره رحم لانه‌گزینی و رشد کند. در بیشتر مواقع، حاملگی خارج از رحمی در لوله فالوپ اتفاق می‌افتد. در صورت به وجود آمدن این مشکل، بافت حاصل از بارداری خارج رحم برداشته می‌شود تا از بروز مشکلات جدی مانند آسیب‌رسیدن به لوله رحم جلوگیری شود.
ناباروری
عفونت کلامیدیا حتی در موارد بی‌علامت هم می‌توانند باعث زخمی‌شدن یا انسداد لوله‌های رحمی شوند. چنین چیزی امکان ناباروری را هم تقویت می‌کند.
آرتریت واکنشی
مبتلایان به کلامیدیا بیشتر در معرض خطر ابتلا به « آرتریت واکنشی » قرار دارند. به آن سندرم رایتر (Reiter’s syndrome) هم گفته می‌شود. این بیماری عموماً مفاصل، چشم و مجرای ادرار را درگیری می‌کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائمی مانند ترشحات در واژن یا آلت تناسلی مردانه یا مقعد و درد در هنگام ادرار دارید، بهتر است که به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که شریک جنسی‌تان عفونت کلامیدیا دارد هم مراجعه به پزشک ضروری است. به احتمال زیاد، حتی اگر علامت خاصی هم نداشته باشید، پزشک داروهای آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند.
تشخیص بیماری کلامیدیا چگونه است؟
نهادهای درمانی و پزشکی ، انواع مختلف آزمایش‌های بیماری‌های مقاربتی STD همچون غربالگری کلامیدیا را برای موارد زیر توصیه می‌کنند :
- زنان فعال جنسی در سن ۲۵ سال یا کمتر: میزان ابتلا به کلامیدیا در این گروه سنی بالا است، بنابراین، انجام آزمایش‌های غربالگری سالانه به افراد این گروه توصیه می‌شود. حتی اگر فرد سال پیش آزمایش داده اما شریک جنسی تازه‌ای دارد، باید دوباره آزمایش بدهد.
- زنان باردار: زنان باردار باید پیش از زایمان آزمایش کلامیدیا بدهند. اگر فرد به دلیل تغییر شریک جنسی یا ابتلای او به بیماری کلامیدیا در معرض خطر ابتلا باشد، بهتر است دوباره آزمایش بدهد.
- زنان و مردان در معرض خطر بالا: افرادی که چند شریک جنسی دارند و همیشه از کاندوم استفاده نمی‌کنند، باید آزمایش‌های غربالگری منظم برای کلامیدیا را پیگیری کنند.
انواع آزمایش کلامیدیا نسبتاً ساده هستند:
- آزمایش ادرار: در این آزمایش نمونه‌ای از ادرار فرد گرفته و در آزمایشگاه بررسی می‌شود.
- نمونه‌برداری با سواب از دهانه رحم: در این آزمایش پزشک با استفاده از سواب، نمونه‌ای از ترشحات دهانه رحم را برای آزمایش برمی‌دارد. برخی زنان ترجیح می‌دهند، خودشان سواب ترشحات واژن را انجام بدهند. در مردان، پزشک با سوابی باریک نمونه‌ای از ترشحات را از انتهای آلت تناسلی بر می‌دارد. در برخی موارد، نیاز به نمونه‌برداری از مقعد هم وجود دارد.
- اگر بیمار در مراحل ابتدایی عفونت کلامیدیا تحت‌درمان قرار گرفته باشد، باید هر سه ماه یک‌بار آزمایش بدهد.
بدون دیدگاه