پیشگیری از زگیل تناسلی

پیشگیری از زگیل تناسلی ؛ میانبری نجات‌بخش برای زنان و مردان

پیشگیری از زگیل تناسلی | زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. هر فردی که از نظر جنسی فعال است در برابر عوارض HPV از جمله زگیل تناسلی آسیب‌پذیر خواهد بود؛ مگر اینکه واکسینه شود. خبر خوب این است که این بیماری قابل پیشگیری است و واکسن گارداسیل از افراد با هر جنسیت در برابر شایع‌ترین گونه‌های HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شوند محافظت می‌کند و همچنین می‌توانند در برابر سویه‌های HPV که با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند نیز ایمنی ایجاد کنند.

اگر مشکوک به زگیل تناسلی هستید یا می‌خواهید واکسن بزنید بهتر است با دکتر متخصص زنان و زایمان اصفهان  مشورت کنید. اصولا یکی از دغدغه‌هایی که درباره‌ این بیماری وجود دارد نحوه پیشگیری از ابتلا به آن و جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران است  صحبت خواهیم کرد.

همراه ما باشید با مطالب آموزنده و پیشنهادی دکتر نرگس علیان متخصص زنان و زایمان اصفهان :

• سرطان آندومتر چیست ؟
• سرطان سرویکس – عوامل و علایم
• جراحی هیستروسکوپی رحم
• متخصص زنان و زایمان اصفهان دکتر نرگس علیان
• از تامپون قاعدگی چه می دانید ؟
• از عمل کورتاژ تشخیصی چه می دانید ؟
• انواع جراحی هیسترکتومی

پیشگیری از زگیل تناسلی چگونه ممکن است؟

ویروس پاپیلومای انسانی که بیشتر به عنوان HPV شناخته می‌شود، گروهی از ویروس‌ها است که عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست مانند فعالیت جنسی انتقال می‌یابد. HPV برای اکثر افراد مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما عفونت می‌تواند منجر به زگیل تناسلی و حتی برخی از انواع سرطان شود. اما خوب است بدانیم دقیقاً ویروس HPV می تواند منجر به چه چیزی شود؟

زگیل تناسلی برآمدگی‌هایی به رنگ پوست هستند که می‌توانند باعث درد، ناراحتی و خارش شوند. زگیل‌ها معمولا سطح صافی دارند یا شبیه گل کلم‌های کوچک هستند و روی اندام تناسلی یا مقعد ظاهر می‌شوند. شما آنها را از تماس جنسی با یک فرد آلوده به HPV دریافت می‌کنید.

تخمین زده می‌شود که تا ۸۰ درصد از زنان در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا می‌شوند، اما بدون اطلاع از وجود این بیماری به دلیل عدم وجود علائم، خود به خود بهبود می‌یابند. با این حال، HPV گاهی اوقات بیماری‌های زیر را ایجاد می‌کند:

1. زگیل تناسلی: انواع کم خطر HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود. انواع دیگری از HPV وجود دارد که زگیل‌های دست یا پا ناشی از آنها هستند.
2. ویروس HPV و سرطان: در موارد بسیار نادر ممکن است انواع پرخطر HPV منجر به سرطان دهانه رحم یا سرطان مقعد شود و همچنین آلت تناسلی، گلو، زبان یا لوزه‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. شایع‌ترین انواع پرخطر HPV انواع ۱۶ و ۱۸ هستند، اگرچه ۱۱ نوع پرخطر دیگر نیز وجود دارد. تعداد زنانی که در نهایت به سرطان دهانه رحم مبتلا می‌شوند بسیار اندک است (از هر ۱۴۲ زن بریتانیایی ۱ نفر در طول زندگی خود مبتلا می‌شود). تعداد افرادی که با سایر سرطان‌های مرتبط با HPV تشخیص داده می‌شوند بسیار کمتر است.
3. برنامه واکسیناسیون NHS، دختران و پسران ۱۲ تا ۱۳ ساله را در برابر انواع خاصی از HPV که منجر به سرطان دهانه رحم، برخی از سرطان‌های دهان و گلو (سر و گردن)، برخی از سرطان‌های ناحیه مقعد و تناسلی و زگیل ناحیه تناسلی می‌شوند، محافظت می‌کند.

چگونه می‌توان از ابتلا به زگیل تناسلی جلوگیری کرد؟

خلاص شدن از شر زگیل تناسلی به این معنی نیست که ویروس از بدن شما خارج شده است. زگیل‌ها ممکن است برگردند و شما همچنان ممکن است HPV را در طول رابطه جنسی به دیگران انتقال دهید. در مورد وضعیت خود با شرکای جنسی صادق باشید. هنگام رابطه جنسی از کاندوم برای جلوگیری از انتشار HPV استفاده کنید. در مورد کارهای دیگری که باید انجام دهید با پزشک متخصص زنان و زایمان صحبت کنید.

بهتر است در اولین قدم با پزشک خود در مورد واکسن اچ‌پی‌وی و چگونگی دریافت آن صحبت کنید. این واکسن در برندهای مختلف موجود است و از شما در برابر سویه‌ای از ویروس اچ‌پی‌وی که باعث ایجاد این بیماری می‌شود به خوبی محافظت خواهد کرد. این بهترین راه برای جلوگیری از هرگونه مشکل مرتبط با HPV، از جمله زگیل تناسلی است.

این را بدانید که نداشتن شریک‌های جنسی متعدد و دریافت واکسن اچ‌پی‌وی تا حدود زیادی از ابتلا به زگیل‌های تناسلی جلوگیری خواهد کرد. توجه کنید استفاده از کاندوم در هر بار رابطه‌ی جنسی بسیار خوب است، ولی لزوما از شما در برابر زگیل تناسلی محافظت نخواهد کرد. به عبارت دیگر،حتی در صورت استفاده از کاندوم هم ممکن است به زگیل مبتلا شوید، زیرا کاندوم کل ناحیه تناسلی را نمی‌پوشاند.

پیشگیری از زگیل تناسلی با واکسیناسیون

اگر زگیل تناسلی نداشته اید اما نگران ابتلا به آن هستید، ممکن است بخواهید واکسن بزنید. واکسن ها می توانند از عفونت HPV جلوگیری کنند. به همین دلیل، کمتر احتمال دارد که به زگیل تناسلی یا سرطان مرتبط با HPV مبتلا شوید. اگر در کودکی واکسن نزده اید، تا سن ۲۶ سالگی فرصت دارید که این واکسن را بزنید؛ البته زنان می‌توانند واکسن Gardasil 9 را تا سن ۴۵ سالگی دریافت کنند. درباره زگیل تناسلی زنان می‌توانید در مطلبی تحت همین عنوان در مجله دکتردکتر مطلبی را مطالعه کنید.

در حال حاضر سازمان غذا و داروی آمریکا سه واکسن اچ‌پی‌وی را تایید کرده است. واکسن گارداسیل ۹ (Gardasil 9) برای زنان و مردان ۹ تا ۴۵ ساله استفاده می‌شود که از آن‌ها در برابر سرطان دهانه‌ی رحم و زگیل‌های تناسلی محافظت خواهد کرد.

سازمان کنترل و جلوگیری از بیماری‌های آمریکا توصیه می‌کند که دختران و پسران بین سنین ۱۱ و ۱۲ سال به صورت مرتب واکسینه شوند، از طرفی واکسیناسیون از سنین کم‌تر یعنی ۹ سالگی می‌تواند آغاز شود. بهترین سن دریافت واکسن در دختران و پسران پیش از شروع فعالیت جنسی و داشتن رابطه‌ی جنسی است.

عوارض جانبی واکسن چندان زیاد نیست، برخی افراد در محل تزریق واکسن دچار سوزش می‌شوند، برخی دیگر سردرد، تب و علایم شبه آنفولانزا را تجربه می‌کنند. سازمان کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا پیشنهاد می‌کند که افراد ۱۱ تا ۱۲ ساله به فاصله‌ی ۶ ماه دو دز متفاوت از واکسن اچ‌پی‌وی را دریافت کنند. پیش از این سه دوز متفاوت از این واکسن تزریق می‌شد.

افرادی با سن پایین‌تر ۹ و ۱۰ سال و نوجوانان در سنین ۱۳ و ۱۴ سال هم بهتر است که دو دز از این واکسن را دریافت کنند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که دو دوز از این واکسن در افراد زیر ۱۵ سال بسیار اثر بخش بوده است.

نوجوانان و جوانانی که واکسیناسیون را از سنین ۱۵ تا ۲۶ آغاز کرده‌اند باید سه دوز واکسن را دریافت کنند. در حال حاضر توصیه‌ی سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا این است که همه افراد تا سن ۲۶ سال که تاکنون واکسینه نشده اند این واکسن را دریافت کنند.

چگونه در مورد ابتلا به زگیل تناسلی با همسرم صحبت کنم؟

صحبت کردن در مورد یک بیماری مقاربتی ممکن است سخت باشد، اما زگیل تناسلی شایع است و منجر به مشکلات جدی سلامتی نمی‌شود؛ بنابراین سعی کنید خجالت نکشید و استرس نداشته باشید. بسیاری از افراد زگیل تناسلی دارند و بسیاری از آنها در رابطه هستند. برای اکثر زوج‌ها، داشتن زگیل تناسلی مشکل بزرگی نیست. سعی کنید با نگرش آرام و مثبت وارد گفتگو شوید؛ داشتن زگیل تناسلی صرفاً یک مسئله سلامتی است.

از شریک جنسی خود بپرسید آیا قبلاً آزمایش داده است یا قبلاً یک بیماری مقاربتی STD داشته‌ است. به او بگویید راه‌هایی برای جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی در حین رابطه جنسی وجود دارد. اگر همسرتان عصبانی شد، سعی کنید آرام بمانید و در مورد همه راه‌هایی که برای جلوگیری از گسترش زگیل تناسلی وجود دارد صحبت کنید. ممکن است فقط لازم باشد به او زمان و فضای کمی برای پردازش اطلاعات بدهید که طبیعی است. هرچند اکثر افراد می‌دانند که زگیل تناسلی شایع است و موضوع مهمی نیست.

سعی کنید وقتی با شریک زندگی خود صحبت می‌کنید، او را سرزنش نکنید. اگر یکی از شما برای اولین بار در طول رابطه دچار زگیل تناسلی شده است، به این معنی نیست که کسی خیانت کرده است یا اینکه یکی از شما آن را از دیگری گرفته است. ظاهر شدن زگیل‌ها ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی بیشتر از زمان ابتلا به عفونت طول بکشد. بنابراین معمولاً تشخیص اینکه بیمار کی و کجا مبتلا شده است بسیار سخت است. مهمترین چیز این است که هر دوی شما معاینه شوید؛ اگر معلوم شد که فقط یکی از شما زگیل تناسلی دارد، در مورد اینکه چگونه می‌توانید از انتقال آنها جلوگیری کنید صحبت کنید.

چگونه می‌توان از انتقال زگیل‌ تناسلی جلوگیری کرد؟

اگر متوجه‌ی وجود زگیل‌های تناسلی در خود شدید، آرامش خود را حفظ کرده و وحشت زده نشوید. راه‌هایی وجود دارد که اجازه‌ی انتشار و انتقال این بیماری را به شریک جنسی شما نخواهد داد.

از شریک جنسی خود بخواهید که توسط یک پزشک معاینه شود و با پزشک در مورد واکسن اچ‌پی‌وی صحبت کند. این واکسن در برندهای مختلف از شما در برابر آن سویه از ویروس اچ‌پی‌وی که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود به خوبی محافظت خواهد کرد. همیشه در هنگام رابطه‌ی جنسی واژینال، مقعدی و دهانی از کاندوم و کاندوم‌های دهانی استفاده کنید.

زمانی که مطمئن هستید که مبتلا به بیماری شده‌اید، حتی با استفاده از کاندوم رابطه‌ی جنسی برقرار نکنید. گاهی در مناطقی که کاندوم امکان پوشاندن آن را ندارد هم زگیل‌های تناسلی وجود دارد.
سیگار نکشید، در صورت مصرف دخانیات خطر ابتلا به این بیماری در شما بیش‌تر از سایر افراد خواهد بود. از طرفی در افراد سیگاری حتی بعد از بهبودی هم احتمال زیادی وجود دارد که دوباره زگیل‌های تناسلی ظاهر شوند.

همیشه پیش از برقراری رابطه‌ی جنسی با شریک جنسی خود صحبت کنید و او را در جریان بیماری‌های آمیزشی خود قرار دهید. به این ترتیب با کمک هم از انتشار بیماری تا حد زیادی جلوگیری خواهید کرد.