بروز ناباروری همان عقیم بودن است؟
بروز ناباروری و عقیم اصطلاحاتی هستند که اغلب به صورت مترادف بجای یکدیگر مورداستفاده قرار می‌گیرند. اما در واقعیت این دو با هم متمایز هستند. اگر زوجی بیش از ۱۲ ماه است که برای باردارشدن با رابطه جنسی مکرر و محافظت‌نشده اقدام کرده است اما موفق نشده، معمولا این زوج از نظر بالینی نابارور درنظرگرفته می‌شوند. این محدوده زمانی برای افراد بالای ۳۵ سال ۶ ماه درنظرگرفته می‌شود.
ناباروری مشکل بسیار شایعی است و بیشتر زوج‌های نابارور پس از تشخیص و درمان، موفق به باروری می‌شوند. اما شخصی که از نظر بالینی عقیم درنظرگرفته می‌شود، چه با درمان دارویی و چه جراحی قادر به باروری نیست. عقیم بودن معمولا نتیجه وضعیت پزشکی یا عمل جراحی مانند وازکتومی(بستن لوله مردان)، هیسترکتومی یا برداشتن رحم است که منجر به عقیم‌سازی می‌شود.
همراه ما باشید با مطالب جالب و خواندنی دکتر نرگس علیان متخصص زنان و زایمان اصفهان :
- چگونگی درمان ناباروری در زنان و مردان
- متخصص زنان و زایمان اصفهان دکتر نرگس علیان
- دستورالعمل‌های بعد از پاره شدن کاندوم بعد از رابطه جنسی
- کیست سینه از شایع‌ترین مشکلات غیرسرطانی سینه
- پیشگیری از زگیل تناسلی
- انواع کیست سینه و روش های تشخیصی
- خطر داشتن رابطه‌ی جنسی در زمان عفونت واژن
- علت خارش و سوزش پستان
- دکتر نرگس علیان جراح زنان و متخصص زنان و زایمان اصفهان
- تاثیر عفونت های بارداری بر جنین
- زایمان سزارین – نوزاد دختر خانم گلابی
ناباروری ایمونولوژیک
اختلالات سیستم ایمنی و بیماری‌های خود ایمنی نیز می‌توانند باعث ناباروری در مردان و زنان شوند. اغلب اوقات، تشخیص ناباروری ایمونولوژیک بسیار پیچیده است. با‌این‌حال، تخمین‌زده می‌شود که حدود ۲۰ درصد از موارد ناباروری غیر قابل توضیح به دلایل ایمونولوژیک اتفاق می‌افتند. ناباروری ناشی از ایمونولوژیک می‌تواند به طرق مختلف از جمله تخریب سلول‌های تناسلی فرد مبتلا، جلوگیری از لانه‌گزینی جنین یا حتی ایجاد سقط مکرر خود را نمایش دهد.
تغییرات زیادی در سیستم ایمنی بدن اتفاق می‌افتند که بسیاری از آنها می‌توانند بر باروری مردان و زنان تاثیر بگذارند. مثلا بدن زن ممکن است اسپرم و یا جنین را به عنوان شی خارجی تشخیص دهد که این موضوع می‌تواند منجر به شکست مکرر لانه‌گزینی یا سقط جنین در سه ماهه اول شود. از مهم‌ترین انواع ناباروری ایمونولوژیک می‌توان به آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم (AEA)، ترومبوفیلی ارثی و سندرم آنتی فسفولیپید (APS) اشاره کرد.
شایع ترین شکل ناباروری ایمونولوژیک
آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم (AEA) شایع‌ترین شکل ناباروری ایمنی مردانه هستند. آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم نوعی پروتئین هستند که به اسپرم متصل می‌شوند و بر توانایی آنها برای حرکت و بارور کردن تخمک تاثیر می‌گذارند. ترومبوفیلی نیز نوعی بیماری خودایمنی است که باعث می‌شود بدن لخته‌های خون غیرطبیعی در رگ‌ها (وریدها و یا شریان‌ها) ایجاد کند. این موضوع به دلیل اختلال در مکانیسمی است که از لخته شدن بیش‌ازحد خون جلوگیری می‌کند.
این تغییرات ژنتیکی ممکن است هیچ تاثیر جدی بر سلامت زنان مبتلا نداشته باشد. با‌این‌حال، در دوران بارداری، لخته‌های خونی که در خون ایجاد می‌شوند، می‌توانند به جفت رسیده و رشد جنین را مسدود کنند. برای اطمینان از تکاملی بودن بارداری و تولد نوزاد، بیمارانی که از ترومبوفیلی رنج می‌برند باید در تمام دوران بارداری از درمان با اسید استیل سالیسیلیک (آسپرین، آدیرو) و هپارین استفاده کنند.
سندرم آنتی فسفولیپید (APS) نیز نوعی سلول از سیستم ایمنی بدن است که در خون مادر یافت شده و باعث ایجاد حالت انعقاد بیش‌ازحد می‌شود. اگر شما نیز با مشکلات سیستم ایمنی درگیر هستید، بهتر است که قبل از اقدام به بارداری با پزشک زنان مشورت نمایید.
ناباروری قاعدگی
چرخه قاعدگی به آماده شدن بدن زن برای بارداری احتمالی پس از تخمک‌گذاری اشاره دارد. این چرخه به‌طور متوسط ۲۸ روز طول می‌کشد و با گرفتگی عضلات، تغییر در خلق‌و‌خو، نفخ، خستگی و حساس شدن سینه‌ها همراه است. در طول چرخه، تغییرات هورمونی نحوه آزاد شدن تخمک از تخمدان را تنظیم می‌کند و پوشش رحم را برای دریافت تخمک بارور‌شده احتمالی برای بارداری آماده می‌کند.
زنان دوره‌های قاعدگی را متفاوتی را تجربه می‌کنند و یک زن می‌تواند تجربه‌های متفاوتی در دوره‌های خود داشته باشد. نوسان و تغییرات در سیکل‌های قاعدگی شایع است. اما هنگامی که زنی در طول دوره خود علائمی مانند عدم خونریزی، خونریزی شدید، یا موارد دیگر را تجربه کند، این موضوع غیرطبیعی است و باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می‌تواند ریشه بی‌نظمی قاعدگی را کشف کند.
ناباروری با وجود پریود منظم
در حالی که اختلالات در دوره‌ی پریودی می‌تواند یکی از علائم و نشانه‌های ناباروری باشد اما این موضوع برای همه صادق نیست. شما ممکن است با وجود پریود منظم نیز نابارور باشید. بیشتر مشکلات باروری ناشی از اختلال در تخمک‌گذاری است که می‌تواند بر دوره پریودی شما تاثیر بگذارد. اما ا این حال ناباروری ممکن است ناشی از عوامل دیگری نیز باشد.
بیماری‌های مزمن مانند دیابت، آسم، فشار خون بالا یا آرتریت روماتوئید نیز ممکن است منجر به ناباروری شوند. از دلایل دیگری که ممکن است باعث ناباروری با وجود پریود منظم شود می‌توان به اندومتریوز، داشتن اضافه وزن یا کم وزنی قابل توجه، لوله‌های فالوپ مسدودشده، فیبروئید رحم، بیماری التهابی لگن، بیماری‌های مقاربتی، سن، سیگار کشیدن، ورزش زیاد، استرس یا نوشیدن بیش‌ازحد الکل یا استفاده تفریحی از مواد مخدر اشاره کرد.
ناباروری با وجود تخمک‌گذاری
تخمک‌گذاری نامنظم یکی از بزرگترین دلایلی است که اجازه نمی‌دهد زنان باردار شوند. زن برای باردارشدن باید تخمک‌گذاری کند. این فرآیند زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک از تخمدان آزاد می‌شود و از طریق لوله فالوپ به رحم می‌رسد. اگر تخمک بین زمانی که تخمدان را ترک می‌کند و زمانی که به رحم می رسد، توسط اسپرم بارور شود، لقاح اتفاق می‌افتد. تخمک بارور نشود، پریود خواهید شد. اگر لقاح داده شود، دیگر پریود نمی‌شوید.
اگر تخمک‌گذاری اتفاق نیفتد یا به‌طور منظم رخ ندهد، ممکن است برای باردارشدن دچار مشکل شوید. بیماری پلی‌کیستیک رحم یکی از دلایل اصلی عدم تخمک‌گذاری زنان است. از دیگر دلایل می‌توان به نارسایی اولیه رحم، اختلال عملکرد هیپوتالاموس، نارسایی زودرس تخمدان و پرولاکتین بیش‌ازحد اشاره کرد.
با اینکه مشکلات مرتبط با تخمک‌گذاری شایع‌ترین علت نازایی زنان هستند اما گاها با وجود تخمک‌گذاری نرمال نیز ناباروری اتفاق می‌افتد. از مهم‌ترین دلایلی که احتمال باردار نشدن در شرایط نرمال را کاهش می‌دهد، می‌توان به سبک زندگی ناسالم، استرس، مشکلات وزنی، عدم زمانبندی رابطه و به برخی شرایط سلامتی اشاره کرد. حتی گاها روان‌کننده‌ها نیز بر تحرک و کیفیت اسپرم مرد تاثیر نامطلوبی می‌گذارند و مانعی در روند لقاح می‌شوند. به همین خاطر توصیه می‌شود از روان‌کننده‌ها استفاده نکنید.
بدون دیدگاه