ترشحات سبز رنگ واژن و علل بروز آن

همه چیز درباره ترشحات سبز رنگ واژن

میزان ترشحات واژن و رنگ آن در طول سیکل ماهیانه متغیر است. ترشحات نرمال واژن اغلب بی رنگ و شفاف یا سفید رنگ هستند. ترشحات سبز رنگ طبیعی نیستند و غالبا ناشی از عفونت های واژن هستند. خوشبختانه عفونت های مرتبط با ترشحات سبز رنگ واژن اکثر اوقات خطرناک نیستند و به راحتی و با کمک آنتی بیوتیک بهبود می یابند. با این حال تشخیص و پیگیری به موقع ترشحات سبز رنگ واژن به منظور جلوگیری از پیشرفت عفونت مهم است.

سایر مطالب خواندنی و آموزنده متخصص زنان و زایمان اصفهان دکتر نرگس علیان :

• از بی اختیاری ادراری زنان چه می دانید ؟
• عفونت دستگاه ادراری
• متخصص زنان و زایمان اصفهان
• درمان ریزش مو ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک
• علل و درمان عفونت باکتریایی و قارچی واژن
• متخصص زنان و زایمان 
• علل سوزش واژن با تحریک پوست واژن
• قرار گرفتن مادران باردار در معرض تلفن همراه
• دکتر نرگس علیان متخصص زنان و زایمان اصفهان
• درمان خانگی ریزش موی ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک

ترشحات سبز رنگ واژن نشانه چیست؟

ترشحات سبز رنگ واژن، اغلب به علت پاسخ التهابی بدن به عفونت ایجاد می شوند. هنگامی که عوامل بیماری زا یا به اصطلاح پاتوژن ها وارد دستگاه تناسلی می شوند، در آنجا تکثیر می شوند و ترشحات واژن را به رنگ های زرد، زرد مایل به سبز و یا سبز در می آورند.

هنگام شروع عفونت ترشحات کثیف به نظر می رسند و رفته رفته زرد رنگ می شوند. با پیشرفت بیشتر عفونت، ترشحات ابتدا به رنگ سبز کمرنگ و نهایتا به سبز چرک و پررنگ تغییر رنگ می دهند. اغلب اوقات ترشحات سبز رنگ با بوی نامطبوع و سایر علائم همچون خارش، سوزش ادرار و نیز درد در هنگام نزدیکی همراه اند.

علت ترشحات سبز رنگ واژن

سه علت عمده برای ترشحات سبز رنگ وجود دارد:

۱. عفونت تریکومونایی

تریکومونازیس نوعی عفونت است که از راه رابطه جنسی منتقل می شود و ناشی از نوعی انگل به نام “تریکومونا واژینالیس” است. ۷۰ درصد افرادی که دچار تریکومونازیس می شوند، علامتی ندارند. افرادی که علامت دار هستند، مدت ۵ تا ۲۸ روز پس از تماس جنسی دچار ترشحات سبز مایل به زرد می شوند که بوی نامطبوع ماهی می دهد. علائم دیگر شامل خارش، وجود راش (دانه های قرمز رنگ روی پوست) در اطراف واژن، درد یا ناراحتی هنگام ادرار کردن و لکه بینی بعد از پریود است. درد در ناحیه لگن نیز ممکن است احساس شود اما کمتر شایع است.

تشخیص تریکومونا تنها با شرح حال میسر نیست؛ بلکه نیازمند ارزیابی های آزمایشگاهی بیشتر برای تشخیص آن هستیم. خبر خوب این است که خوشبختانه تریکومونازیس به راحتی و با آنتی بیوتیک طی حدود ۲ هفته درمان می شود. آنتی بیوتیک انتخابی پزشک برای این مورد معمولا مترونیدازول است.

۲. سایر عفونت های منتقله از راه جنسی مثل گنوره(سوزاک) و کلامیدیا

افرادی که دچار تریکومونازیس هستند، به طور شایع، همزمان مبتلا به عفونت های دیگر جنسی از قبیل گنوره و کلامیدیا نیز می باشند. مانند تریکومونا، بسیاری ار افراد آلوده به گنوره و کلامیدیا هم علامتی ندارند.

افراد علامت دار غالبا دارای احساس درد یا سوزش هنگام ادرار هستند و ترشحات زیاد واژن به رنگ سفید، زرد یا سبز دارند. هم چنین درد هنگام نزدیکی و لکه بینی بعد از پریود هم از جمله علائم این عفونت ها هستند. نکته مهمی که وجود دارد این مورد است که درمان نکردن گنوره و کلامیدیا می تواند منجر به مشکلاتی جدی نظیر بیماری عفونت لگن شود. هرچند که در مواقعی بیماری عفونت لگن هم بدون علامت است، اما درمان نشدن آن ممکن است اثرات مهمی روی باروری فرد بگذارد؛ به این معنی که منجر به ناباروری و یا حاملگی خارج رحمی گردد.

از آنجاییکه اغلب بیماری های منتقله از راه جنسی بی علامت هستند، تشخیص و درمان به موقع آن ها به منظور پیش گیری از عواقب ناشی از پیشرفت و مزمن شدن بیماری، اهمیت زیادی دارد. عدم تشخیص و درمان این عفونت ها نه تنها به ضرر فرد آلوده است، بلکه شریک جنسی وی را نیز می تواند آلوده سازد. بنابراین توصیه می شود افراد پرخطر حتما برای بررسی بیشتر سلامت خود به پزشک مراجعه کنند.

۳. عفونت واژینال باکتریایی

عفونت باکتریایی واژن شایع ترین علت عفونت واژن در سنین ۱۵تا ۴۴ سال در زنان است و یکی از علل دیگر ترشحات سبز رنگ می باشد. برخلاف موارد قبلی، این مورد به وسیله تماس جنسی منتقل نمی شود. محیط واژن در حالت طبیعی دارای باکتری های مفیدی است که از رشد باکتری های مضر در این ناحیه جلوگیری می کنند. به هم خوردن تعادل باکتری های خوب و بد منجر به رشد باکتری های مضر و در نتیجه عفونت باکتریایی واژن خواهد شد.

با اینکه عفونت باکتریایی واژن یک عفونت منتقله از راه جنسی نیست، اما شیوع آن در افراد فعال از نظر جنسی بیشتر است. بسیاری از افراد دچار این نوع عفونت از مشکل خود بی اطلاع اند؛ چراکه هیچ علامتی ندارند.

در صورت علامت دار بودن، علائم آن شامل موارد زیر است:

•  ترشحات واژن سفید یا طوسی رنگ (گاهی با ته رنگ سبز)
• بوی شدید و نامطبوع ماهی که به خصوص پس از سکس قابل تشخیص است
•  خارش
•  راش اطراف واژن
• درد و ناراحتی هنگام ادرار کردن

ابتلا به عفونت باکتریایی واژن به علت التهاب زمینه ای که ایجاد میکند، می تواند منجر به افزایش ریسک ابتلا به بیماری های منتقله از راه جنسی نظیر HIV، تبخال تناسلی، کلامیدیا، بیماری التهابی لگن و گنوره شود. هم چنین ممکن است باعث مشکلات بارداری از قبیل زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد گردد. در صورتی که شک به ابتلا به عفونت باکتریایی واژن دارید، توصیه می شود هر چه سریعتر با مراجعه به پزشک آن را پیگیری کنید.